Program kursu wspinaczki skalnej po drogach ubezpieczonych.
UWAGA! Tekst zamieszczony poniżej jest wyłącznie REGULAMINEM PROGRAMOWYM kursu i nie stanowi oferty szkolenia.
Zasady uczestnictwa: Przygotowuje do samodzielnego wspinania na wędkę i z dolną asekuracją po drogach wyposażonych w punkty asekuracyjne (obitych) w terenie naturalnym. Daje również podstawy do korzystania z obiektów sztucznych. Osoby niepełnoletnie mogą być szkolone po uzyskaniu pisemnej zgody podpisanej przez rodziców (prawnych opiekunów).
Forma zajęć: zajęcia praktyczne w skałkach przeplatane teorią.
Czas trwania: minimum cztery dni.
Ilość szkolonych: na jednego instruktora do czterech osób.
Prowadzący: instruktorzy PZA (wspinaczkowi i taternictwa jaskiniowego – wszystkich stopni).
Absolwent otrzymuje zaświadczenie o ukończeniu kursu zgodnie z programem PZA, podpisane przez instruktora oraz kierownika kursu (jeśli kurs był organizowany przez klub lub szkołę wspinaczkową). Organizator ma obowiązek wręczyć każdemu uczestnikowi program kursu, w celu umożliwienia klientowi kontrolowania jakości świadczonej usługi.
Treść zajęć
Zagrożenia terenu skalnego; zasady bezpieczeństwa.
Podstawowe informacje o sprzęcie (najważniejsze parametry, oznaczenia atestów, zastosowanie):
– liny i repsznury
– uprzęże biodrowe
– karabinki (najważniejsze używane we wspinaczce sportowej typy)
– ekspresy – taśmy
– przyrządy asekuracyjne: dowolny rodzaj kubka lub płytka; opcjonalnie grigri
– stałe punkty asekuracyjne (przeloty, stanowiska)
– buty
– akcesoria: magnezja, woreczek
Zasady asekuracji:
– zapięcie uprzęży, przywiązanie do liny
– asekuracja na wędkę: wykorzystanie gotowego stanowiska, założenie własnego; obsługa kubka (dowolny rodzaj) lub płytki oraz półwyblinki z karabinkiem HMS; opcjonalnie dodatkowo grigri; postawa asekurującego
– asekuracja dolna (technika wpinek, prowadzenie liny, podawanie liny do wpinki i wychwytywanie odpadnięć); postawa asekurującego; zalecane ćwiczenia asekuracji na zrzutni;
– zablokowanie liny w przyrządzie węzłem flagowym;
– przewiązywanie liny przez ring zjazdowy; zdejmowanie ekspresów podczas opuszczania.
– opcjonalnie: wspinaczka drogą dwuwyciągową – zagadnienia asekuracji, zmiana na prowadzeniu.
Zasady bezpieczeństwa podczas bulderingu w skałkach; podtrzymywanie (asekuracja) bulderującego.
Węzły i ich zastosowanie: ósemka, kluczka, taśmowy (równoległy), półwyblinka, wyblinka, flagowy, jeden z węzłów zaciskowych (do wyboru), podwójny zderzakowy. Zwijanie i przenoszenie liny.
Nauczanie techniki wspinania:
– wykorzystanie chwytów i stopni;
– ustawienia ciała: pozycja frontalna i boczna;
– wspinaczka statyczna i dynamiczna;
– zapoznanie z różnymi formacjami skalnymi i optymalnymi technikami ich pokonywania.
Podstawy technik linowych:
– zjazdy na linie w wysokim przyrządzie
– gotowe stanowiska zjazdowe; zjazd z pośrednim stanowiskiem.
Skale trudności używane w skałkach.
Zasady uprawiania wspinaczki w Polsce, system szkolenia.
Źródło: www.pza.org.pl
AKTUALNE TERMINY KURSÓW
Program kursu wspinaczki skalnej na własnej asekuracji
UWAGA! Tekst zamieszczony poniżej jest wyłącznie REGULAMINEM PROGRAMOWYM kursu i sam w sobie nie stanowi oferty szkolenia.
Zasady uczestnictwa:
Kurs wspinaczki skalnej na własnej asekuracji jest przeznaczony dla absolwentów:
– kursu „wspinaczki po drogach ubezpieczonych” oraz
– kursu uzupełniającego „Ze sztucznej ściany w skałki (drogi ubezpieczone)”,
Jest on kontynuacją programową wyżej wymienionych kursów. Uzupełnia wyszkolenie do poziomu pełnego kursu wspinaczki skalnej. Przygotowuje do samodzielnego wspinania w rejonach skałkowych niemających charakteru wysokogórskiego, na drogach bez stałej asekuracji. Ukończenie kursu i zdanie egzaminu uprawnia do otrzymania karty wspinacza. Osoby niepełnoletnie mogą być szkolone po uzyskaniu pisemnej zgody podpisanej przez rodziców (prawnych opiekunów).
Forma zajęć: zajęcia praktyczne w skałkach przeplatane teorią. Zajęcia teoretyczne nie muszą mieć charakteru wykładów wygłaszanych w sali, lecz mogą być realizowane w inny sposób, np. w terenie w trakcie przerwy w ćwiczeniach praktycznych.
Czas trwania: nie krócej niż 4 dni.
Ilość szkolonych: na jednego instruktora do czterech osób.
Prowadzący: instruktorzy PZA – wspinaczki skalnej, taternictwa i alpinizmu.
Absolwent otrzymuje zaświadczenie o ukończeniu kursu zgodnie z programem PZA, podpisane przez instruktora oraz kierownika kursu (jeśli kurs był organizowany przez klub lub szkołę wspinaczkową). Warunkiem zaliczenia kursu jest opanowanie wymienionych w programie umiejętności w zakresie techniki asekuracji i pozostałych technik linowych oraz samodzielne i swobodne pokonywanie z dolną asekuracją dróg skalnych o trudnościach co najmniej IV UIAA Organizator ma obowiązek wręczyć każdemu uczestnikowi program kursu, w celu umożliwienia klientowi kontrolowania jakości świadczonej usługi.
Treść zajęć
Tematy wykładów
Sprzęt niezbędny do samodzielnego instalowania punktów asekuracyjnych (kostki, kostki mechaniczne itp.).
Teoria asekuracji.
Formacje skalne (zakres podstawowy).
Niebezpieczeństwa wspinania.
Pierwsza pomoc (zakres podstawowy).
Style wspinania, przewodniki i rejony wspinaczkowe.
Normy etyczne obowiązujące w środowisku wspinaczy, zagadnienia ochrony przyrody.
Historia wspinania (opcjonalnie).
Zajęcia praktyczne
Muszą zostać wyuczone następujące umiejętności:
praktyczna znajomość węzłów: prusik, bloker, stoper taśmowy;
dobieranie sprzętu do konkretnej drogi i poprawne noszenie go;
samodzielne zakładanie punktów asekuracyjnych (kostki, kostki mechaniczne itp.);
wykorzystanie punktów naturalnych;
łączenie punktów asekuracyjnych;
budowanie stanowisk asekuracyjnych dolnych, górnych i pośrednich;
wspinaczka drogą dwuwyciągową – zagadnienia asekuracji, zmiana na prowadzeniu;
obsługa 2 przyrządów asekuracyjnych w zakresie podawania, wybierania, hamowania liny oraz jej blokowania i odblokowania; przyrządy: kubek (dowolny rodzaj) lub płytka oraz półwyblinka z karabinkiem HMS; opcjonalnie dodatkowo grigri;
właściwe rozmieszczanie punktów przelotowych;
prawidłowe prowadzenie liny jednożyłowej; opcjonalnie dodatkowo dwużyłowej;
zakładanie stanowisk zjazdowych; – zjazd w wysokim przyrządzie wraz z odpowiednią autoasekuracją;
rozwiązywanie prostych sytuacji awaryjnych w trakcie zjazdu;
pokonywanie różnych formacji skalnych z zastosowaniem odpowiednich technik wspinaczkowych;
wychodzenie po linie (prusikowanie);
opuszczenie partnera przy zablokowanym przyrządzie 2-funkcyjnym;
opcjonalnie: uwalnianie się na stanowisku od ciężaru wiszącego partnera;
opcjonalnie: łączenie lin pod obciążeniem i przepuszczanie węzła przez karabinek (najprostszą metodą).
Źródło: www.pza.org.pl
AKTUALNE TERMINY KURSÓW
Program pełnego kursu wspinaczki skalnej
Cel kursu: Kurs przygotowuje do samodzielnego wspinania w rejonach skałkowych niemających charakteru górskiego. Daje również podstawy do korzystania ze sztucznych obiektów wspinaczkowych. Ukończenie i zaliczenie kursu uprawnia do uczestnictwa w kursie taternickim.
Zasady uczestnictwa: Ukończone 18 lat, osoby niepełnoletnie mogą być szkolone po uzyskaniu pisemnej zgody podpisanej przez obojga rodziców (prawnych opiekunów).
Forma zajęć: Kurs prowadzony jest w formie zajęć praktycznych w skałach przeplatanych teorią. Zajęcia praktyczne oprócz wspinania w skałach mogą być realizowane na sztucznych ściankach wspinaczkowych lub innych obiektach do tego celu przygotowanych (np.: bunkry, murki, drzewa itp.). Zajęcia teoretyczne są uzupełnieniem części praktycznej, nie muszą mieć charakteru wykładów wygłaszanych w sali, mogą być prowadzone w inny sposób, np. w terenie w trakcie przerwy w ćwiczeniach praktycznych.W ramach kursu muszą się odbyć zajęcia na zrzutni (nauka wyłapywania odpadnięć).
Czas trwania: Kurs trwa 6 dni, z czego 5 dni musi odbyć się w terenie.
Liczba szkolonych: Do czterech kursantów na jednego instruktora.
Prowadzący: Instruktorzy PZA – wspinaczki skalnej, taternictwa i alpinizmu. Pierwszą część kursu (tematyka nie obejmująca wspinaczki na własnej asekuracji) mogą również prowadzić instruktorzy sportu PZA.
Ukończenie kursu: Absolwent otrzymuje zaświadczenie o ukończeniu kursu zgodnie z programem PZA, podpisane przez instruktora szkolącego (oraz kierownika kursu jeśli kurs był organizowany przez klub lub szkołę wspinaczkową). Organizator ma obowiązek wręczyć każdemu uczestnikowi program kursu, w celu umożliwienia kursantowi kontrolowania jakości świadczonej usługi. Warunkiem zaliczenia kursu jest opanowanie wymienionych w programie umiejętności w zakresie techniki asekuracji i pozostałych technik linowych oraz samodzielne i swobodne pokonywanie z dolną asekuracją dróg skalnych o trudnościach co najmniej IV w skali UIAA.
Treści zajęć teoretycznych:
- Omówienie podstawowego sprzętu wspinaczkowego.
- Teoria asekuracji (bouldering – asysta, wspinaczka na wędkę, z dolną asekuracją).
- Zjazdy na linie, wychodzenie po linie.
- Podstawowe formacje skalne.
- Niebezpieczeństwa wspinania ze szczególnym uwzględnieniem wspinania skałkowego.
- Podstawy pierwszej pomocy przedmedycznej.
- Formy uprawiania wspinaczki, style wspinania, skale trudności, przewodniki i rejony wspinaczkowe.
- Zasady uprawiania wspinaczki w Polsce, system szkolenia PZA, dostęp do skał (Nasze Skały, i inne organizacje).
- Normy etyczne obowiązujące w środowisku wspinaczy, zagadnienia ochrony przyrody.
- Historia wspinania (opcjonalnie).
Treści zajęć praktycznych: - wiązanie się liną z zastosowaniem uprzęży (podwójną ósemką)
- praktyczna znajomość węzłów: kluczka, ósemka, taśmowy (równoległy), półwyblinka, wyblinka, flagowy, bloker, prusik, węzeł francuski, (opcjonalnie skrajny tatrzański, podwójny zderzakowy) zwijanie i przenoszenie liny
- dobór sprzętu do konkretnej drogi, poprawne noszenie sprzętu
- samodzielne zakładanie punktów asekuracyjnych (kostki, kostki mechaniczne itp.)
- wykorzystanie punktów naturalnych
- właściwe rozmieszczanie punktów przelotowych, łączenie punktów asekuracyjnych
- prawidłowe prowadzenie lin jedno i dwutorowo (opcjonalnie), używanie liny pojedynczej oraz lin połówkowych (opcjonalnie)
- budowanie stanowisk do wędki z wykorzystaniem punktów naturalnych, spitów/ringów, wykorzystanie stanowisk górnych do wędkowania (podwieszanie liny w łańcuchu stanowiskowym);
- budowanie stanowisk asekuracyjnych dolnych, górnych i pośrednich
- obsługa przyrządów asekuracyjnych w zakresie podawania, wybierania, hamowania liny oraz jej blokowania i odblokowania (przyrządy typu kubek – dowolny rodzaj)
- obsługa przyrządów wielofunkcyjnych (np. typu ATC Guide, Reverso, Pivot itp.) na górnym stanowisku ze szczególnym uwzględnieniem bezpiecznego odblokowywania go pod obciążeniem
- wykorzystanie półwyblinki z karabinkiem HMS do asekuracji (wybieranie, hamowanie, blokowanie)
- obsługa przyrządu typu półautomat: Click Up, Smart, Gri Gri, Eddy itp. -asekuracja (wybieranie, hamowanie, blokowanie)
- przewiązywanie liny przez ring zjazdowy/stanowisko zjazdowe; zdejmowanie ekspresów podczas opuszczania
- zakładanie stanowisk zjazdowych, przygotowanie liny i sprzętu do zjazdu
- zjazd w wysokim przyrządzie wraz z odpowiednią autoasekuracją, zjazd ze stanowiskiem pośrednim
- rozwiązywanie prostych sytuacji awaryjnych podczas zjazdu (np. przejście ze zjazdu do podchodzenia po linie)
- wychodzenie po linie (prusikowanie),opuszczanie partnera na linie z górnego stanowiska
- podstawy rozgrzewki przed wspinaniem
- zapoznanie z różnymi formacjami skalnymi i technikami ich pokonywania (wykorzystanie chwytów i stopni, ustawienia ciała – pozycja frontalna i boczna)
- zasady bezpieczeństwa podczas bulderingu w skałkach; asysta (spotowanie)
- praktyczna umiejętność wykorzystywania przewodników wspinaczkowych (odnajdywanie skały i drogi wspinaczkowej) korzystanie z aplikacji internetowych (opcjonalnie)
Źródło: www.pza.org.pl
AKTUALNE TERMINY KURSÓW
Program kursu taternickiego – Lato
Zasady uczestnictwa:
Kurs taternicki przygotowuje do samodzielnego i bezpiecznego uprawiania wspinaczki w górach pozbawionych pokrywy śnieżnej. Ukończenie kursu oraz pozytywna rekomendacja instruktora PZA uprawnia do otrzymania karty taternika.
W kursie mogą uczestniczyć osoby które ukończyły Kurs wspinaczki skalnej PZA, lub kursu wspinaczki na własnej asekuracji w skałach, które są zgodne z programem PZA i były prowadzone przez licencjonowanych instruktorów PZA.
Osoby niepełnoletnie mogą być szkolone po uzyskaniu pisemnej zgody podpisanej przez rodziców (prawnych opiekunów).
Forma zajęć: kurs składa się z wykładów i zajęć praktycznych zgodnie z załączonym wykazem. Program realizowany jest przynajmniej w połowie w Tatrach. Połowa zajęć wspinaczkowych może odbywać się w innym rejonie o charakterze górskim. Zajęcia z autoratownictwa mogą odbywać się w terenie skałkowym.
Czas trwania: kurs powinien obejmować przynajmniej 10 dni zajęć w terenie (w tym 9 dni wspinaczkowych).
Ilość szkolonych: na jednego instruktora do trzech osób.
Prowadzący: licencjonowani instruktorzy PZA – taternictwa i alpinizmu.
Absolwent otrzymuje zaświadczenie o ukończeniu kursu zgodnie z programem PZA, podpisane przez instruktora oraz kierownika kursu (jeśli kurs był organizowany przez klub lub szkołę wspinaczkową).
Organizator ma obowiązek zapoznać wszystkich uczestników z programem kursu.
Treść zajęć
Tematy zajęć teoretycznych:
- Sprzęt i wyposażenie wspinacza:
- demonstracja i zapoznanie z działaniem sprzętu do wspinaczki letniej oraz innych elementów wyposażenia; zakres zastosowań, wady i zalety poszczególnych elementów.
- Skład apteczki wspinaczkowej.
- Asekuracja:
- eoria asekuracji – różne rodzaje asekuracji, siły działające w układzie asekuracyjnym;
- obsługa przyrządów asekuracyjnych, zachowanie na stanowisku;
- stanowiska – budowa różnych typów stanowisk, stanowiska dolne, górne i pośrednie;
- prowadzenie wyciągu – taktyka prowadzenia wyciągu, prowadzenie jedno- i dwutorowe, łączność w zespole, specyfika prowadzenia w terenie kruchym, prowadzenie na trawersach, asekuracja w zejściu.
- Taktyka:
- niebezpieczeństwa gór – z naciskiem na występujące latem, zachowanie się w sytuacjach awaryjnych związanych z załamaniami pogody;
- strategia i taktyka: planowanie sezonu wspinaczkowego, wybór celów i dróg; zaplanowanie drogi podejścia, wariantów drogi, wycofów, drogi powrotu; dobór partnera; dobór sprzętu, wyposażenia, biwak planowany i nieplanowany.
- Topografia i orientacja w terenie górskim:
- orientacja w górach
- przewodniki i korzystanie z nich – główne typy przewodników, korzystanie ze schematów i opisów dróg;
- topografia szczegółowa rejonu działania – piętra doliny, drogi podejść i zejść, przebieg ważniejszych dróg wspinaczkowych w ścianach i sposoby wycofania się z nich;
- najważniejsze rejony wspinaczkowe Tatr Polskich i Słowackich – ogólne omówienie ich charakterystyki z uwzględnieniem bazy noclegowej i szlaków turystycznych.
- Etyka, przepisy, historia:
- zasady etyczne obowiązujące w gronie ludzi gór;
- informacja o przepisach, zwyczajach regulujące zasady aktywności w rejonach wspinaczkowych;
- historia alpinizmu i taternictwa – opcjonalnie.
Zajęcia praktyczne
- Asekuracja przez ciało.
- Posługiwanie się w terenie materiałami topograficznymi, sporządzanie schematów dróg.
- Operacje linowe, autoratownictwo:
- zjazdy – budowa stanowisk zjazdowych, różne sposoby zjazdu i asekuracji w zjeździe, przejazd przez węzeł; czynności przy wykonywaniu serii zjazdów,
- podchodzenie po linie – sytuacje wymagające podejścia po linie;
- utoratownictwo w wypadkach związanych z odpadnięciem – metody uwalniania się asekurującego od ciężaru wiszącego partnera (przeniesienie ciężaru na stanowisko), sposoby dotarcia do poszkodowanego, metody opuszczania i zjazdu z rannym (w tym opuszczanie na połączonych linach), metody podciągania partnera (metoda U, flaszencug lub przeciwwaga), oraz sposoby wzywania pomocy i zachowanie się podczas akcji ratunkowej, technika A0 (opcjonalnie).
- Wbijanie, wybijanie i dobijanie haków.
Wspinaczki
Wymagane jest minimum 10 dni zajęć terenowych (w tym 9 dni wspinaczkowych), w czasie których zrealizowane mają być następujące punkty programu:
- droga prowadząca granią;
- droga prowadząca kominem;
- droga prowadząca otwartą ścianą;
- droga wspinaczkowa z elementami asekuracji w zejściu;
- droga z fragmentem asekuracji lotnej
- droga prowadzona filarem, żebrem
- droga z asekuracją w trawersie
- minimum 2 drogi co najmniej 10 wyciągowe z włączeniem łańcuchówek;
- poznawanie wycofów ze ścian;
- wycofywanie się ze ściany serią zjazdów w ilości umożliwiającej przećwiczenie głównych metod zjazdu (przyrząd wysoki i niski, zjazd z liną „zworowaną”, zjazd z liną uszkodzoną); zalecany zjazd ze stanowiska samodzielnie skonstruowanego przez kursantów w oparciu o stałe punkty;
- wspinaczka na szczyt leżący poza otoczeniem doliny, w której odbywa się zasadnicza część szkolenia (z uwzględnieniem aspektów topograficznych);
- wspinaczki z zastosowaniem liny dwużyłowej;
Opcjonalnie:
- wspinaczki nocą
- wspinaczki techniką sztucznych ułatwień;
Warunki zaliczenia kursu:
- sprawne prowadzenie wyciągów o trudnościach co najmniej IV w skali UIAA;
- aktywne uczestniczenie we wszystkich zajęciach kursowych;
- opanowanie wiedzy i umiejętności objętych programem kursu;